Livia Brunga ka publikuar një mesazh në Instagram, ku ndan hapur vuajtjet e saj personale dhe sfidat e vështira që ka përjetuar. Pa përmendur emrin direkt, por duke lënë të kuptohet se i drejtohet Mevlanit, ajo përmend tradhtinë, mungesën e përgjegjësisë dhe dhimbjen që e ka kaluar.
“Jam lodhur të përballem me paragjykime që nuk kanë lidhje me mua apo me historinë time,” shkruan ajo, duke theksuar se më e rëndë për të ka qenë mbrojtja e një personi që kurrë nuk pranoi përgjegjësinë, por që luajti në mënyrën më të poshtër me të dhe me familjen e saj.
Ajo i drejtohet dhe atyre që e gjykojnë: “Ju që gjykoni, nuk më prekni dot sepse unë di të vërtetën,” duke u uruar që një ditë të përjetojnë të njëjtën dhimbje që ajo ka kaluar.
**“Me ju thënë të drejtën jam lodh.
Jam lodh të ndjej në lëkurë një paragjykim që nuk ka lidhje me mu, nuk ka lidhje me historinë time.
Por gjëja që më ka lodh më shumë është të toleroj dhe të mbroj një person që nuk diti kurrë me marrë një përgjegjësi, dhe luajti në format më të pista, me mu, me prindërit e mi.
Do ishte më e thjeshtë me hesht, do ishte më e thjeshtë me kthyer shpinën e me ec përpara, por kur dikush të dëmton shpirtin, kur dikush të qesh në fytyrë ndërkohë që po të bën copë copë dinjitetin dhe zemrën, aty nuk mban ma.
Jo, nuk jam shkatrruesja e as një çifti, çifti ishte i jemi.
Jo, nuk e bën një shtatzani e ndodhur dy netë nëpër hotele një vajzë të jetë “zonja” e situatës,
dhe jo, nuk janë gënjeshtra që e ndërtojnë një “familje” që praktikisht kurrë nuk ka ekzistu, por që një tufë injorantësh dhe komentues “farash në shkallë pallati” kanë dëshirë ta thërrasin të tillë për një ose dy paraqitje fake të shfaqura nëpër ekran.
Do dukem e keqja e situatës, si përherë, por nuk trembem, sepse e vërteta kurrë nuk më ka tremb.
Ka jetu çdo ditë me mu, ka marrë frymë çdo ditë me mu, ka hangër bukë me mu nga duart e mia, dhe në fund ka gjet guximin me dal në publik nga frika e opinionit të më uli mu, të më mohoj mu, aty ku fjala dashuri u përkthye me forcë në fjalën “suporti”, aty ku promovimi i një gënjeshtre ishte primar për mos t’u duk “djali i keq”.
Por ti je djali i keq!
Jam lodh, dhe të kem këtë rol, sepse i kam mohu vetit vërtetësinë dhe lumturinë për t’e ruajtë të gjithëve, por pesha që unë kam mbajt mbi supe deri tash, më s’muri.
Ju që do gjykoni, nuk më prekni në asnjë mënyrë, sepse unë di të vërtetën, por ju uroj një ditë që personi që ju bërtet aq jeni dashuria e tyre më e madhe, t’ju surprizoj me një jetë të dyfishtë e me një shtatzani nga dikush tjetër, që as emri s’i ka vlerë.
S’ka më kthim, por vetëm pasoja.”**
