"Nëse po e lexoni këtë letër është sepse unë nuk mund të vazhdoj të jetoj, duke ditur atë që kam zbuluar sot."
Asnjëherë nuk mund t'i kërkosh autorit të japë llogari për një letër që fillon kështu, sepse kush e ka shkruar do të thotë se nuk jeton më. Dhe në fakt kur të afërmit e Gerarda Piçiariello-s e gjetën atë, - një grua 61-vjeçare jeta e së cilës u shënua nga vdekja e mbesës së saj të porsalindur dhe dënimi me dhjetë vjet burg të vajzës së saj, e akuzuar si një nënë vrasëse – gruaja tashmë kishte hedhur para një treni në lëvizje, duke lënë pas vetëm kujtimin dhe atë letër.
Megjithatë, ajo letër është shumë më tepër se një lamtumirë për njerëzit e dashur: është rrëfimi i një zbulimi, diçka që Gerarda e kishte varrosur në një nga ato qoshet e mendjes, ku njeriu në mënyrë të pandërgjegjshme lë të rrëshqasin kujtimet më të dhimbshme. Ajo papritmas zbuloi atë që kishte ndrydhur: diçka të padurueshme.
Pontecagnano është një qytet i bashkangjitur me Salerno, ku provinca fillon të shtrihet drejt detit Cilento. Këtu jetonte Gerarda dhe gjithashtu vajza e saj, Denise Schiavo, e cila në vitin 2014 solli në jetë vogëlushen Chiara, një fëmijë i lindur para kohe dhe e detyruar të kalonte një qëndrim të gjatë në spital. Megjithatë, ende e porsalindur, vajza e vogël shtrohet sërish në spital: ajo ka mavijosje në trupin e saj dhe më vonë zbulohet se i janë thyer kockat e zonës së tëmthave në kokë dhe disa brinjë: ajo ka pësuar trauma dhe trajtimet që do t'i nënshtrohet nuk do të jenë në gjendje ta shpëtojë atë. Chiara vdiq në moshën dy muajshe në spitalin pediatrik Santobono në Napoli.
Janë prindërit ata që i drejtohen organeve të drejtësisë duke kërkuar që të zbardhet tragjedia, por hetimet pasi janë drejtuar në drejtime të tjera, fokusohen tek Denise Schiavo. Raporti mjeko-ligjor konstatoi se Chiara vdiq si pasojë e sindromës së foshnjës së tronditur dhe sipas Prokurorisë së Salernos ishte nëna e saj ajo që e goditi atë deri në pikën e shkaktimit të gjakderdhjes së brendshme, ndoshta në një moment intolerance. Denisa dërgohet në gjyq për vrasje nga pakujdesia dhe, pavarësisht argumenteve mbrojtëse të avokatit të saj, avokatit Michele Sarno, të qëndrueshme dhe të detajuara, ajo dënohet me dhjetë vjet në fund të një procesi të gjatë dhe kompleks gjyqi.
Gjyshja e bebes i kërkon presidentit Mattarella mëshirë dhe ndërkohë shpreson që gjyqi të rihapet. Kështu ajo lexon dhe rilexon letrat e gjyqit dhe kur arrin te faqet që flasin për kokën e thyer, binden se gjithçka ka ndodhur ishte faji i saj. Dhe në letrën drejtuar familjes së saj ajo shpjegon pse.
“Më është hequr një vello nga mendja, shoh veten me vajzën e vogël në krahë ndërsa përpiqem ta vendos në karrocën e saj të vendosur në Fiat Stilo me tre dyer. Ishte fundi i gushtit, më kujtohet që mu morën mendt dhë pashë kokën e vajzës së vogël që tundej pranë derës. Të betohem, e kisha hequr atë episod nga mendja”, por tani “më thuaj, çfarë mund të bëja tjetër përveçse të marr jetën time? Të kërkoj të më falësh”.
Ndoshta ai aksident ishte vërtet shkaku i gjithçkaje, ose ndoshta jo. Kjo do të kuptohet vetëm nëse avokati Sarno tani arrin të marrë një rishikim të gjyqit të Denisës. Ndërkohë, ai do të dërgojë letrën e Gerardës në Quirinale, duke i përsëritur presidentit kërkesën për mëshirë në të cilën ajo kishte shpresuar aq shumë.
