Pas sulmeve ajrore të synuara të SHBA-së ndaj objekteve bërthamore iraniane, rajoni i Gjirit Persik është në qendër të një krize diplomatike dhe strategjike që po zhvillohet me shpejtësi.
Irani po shqyrton mbylljen e Ngushticës së Hormuzit - një nga kanalet më të rëndësishme të energjisë në botë - gjë që ka ngritur alarm ndërkombëtar.
Ekziston një aktivitet i fortë diplomatik dhe përfshirje e vendeve të treta.
Në veçanti, Parlamenti iranian (Majlis) ka regjistruar një vullnet politik të shumicës në favor të mbylljes së Ngushticës , por duke ia besuar autoritetin përfundimtar Këshillit Suprem të Sigurisë Kombëtare të Iranit.
Esmail Koshari, një komandant i lartë i Gardës Revolucionare dhe anëtar i Komitetit të Sigurisë Kombëtare të Parlamentit, tha se "Parlamenti ka arritur në përfundimin se mbyllja e Ngushticës është e nevojshme në rrethanat aktuale".
SHBA-të, duke njohur shkallën e lartë të varësisë energjetike të Kinës nga transporti detar i naftës përmes Ngushticës së Hormuzit, po i bëjnë thirrje qeverisë kineze të ushtrojë ndikim mbi Teheranin.
Sekretari i Shtetit i SHBA-së, Marco Rubio, në deklaratat e tij publike, theksoi: "Ne i bëjmë thirrje qeverisë kineze të bashkëpunojë me udhëheqjen iraniane; mbyllja e Ngushticës do të ishte vetëvrasje ekonomike për Iranin, me pasoja disproporcionalisht më të mëdha për ekonomitë e vendeve të tjera".
Kina, përmes një deklarate zyrtare më 23 qershor, i karakterizoi sulmet e SHBA-së si një goditje ndaj besueshmërisë së Uashingtonit dhe bëri thirrje për deeskalim të menjëhershëm dhe një armëpushim.
Ngushtica e Hormuzit është një qendër kritike, përmes së cilës kalon afërsisht 20% e konsumit global të naftës.
Tregjet ndërkombëtare të naftës tashmë po përjetojnë turbulenca të menjëhershme, me naftën bruto Brent që arrin nivelin më të lartë në pesë muaj.
Siguruesit po rrisin primet e rrezikut të luftës, ndërsa perspektiva e një bllokimi të plotë të kanalit po ngre shqetësime për ndërprerje të zinxhirëve globalë të furnizimit.
Situata në zhvillim po merr karakteristikat e një thrilleri diplomatik me përfshirjen dinamike jo vetëm të SHBA-së dhe Iranit, por edhe të Kinës, e cila ndodhet në një udhëkryq strategjik midis interesave energjetike dhe ekuilibrit diplomatik ndërkombëtar. Çdo përshkallëzim i mëtejshëm mbart rreziqe serioze të destabilizimit në një shkallë më të gjerë gjeopolitike./Versus.al
