Udhëheqësi i fuqishëm i Hezbollahut, Hassan Nasrallah, shtabi i përgjithshëm i të cilit u vu në shënjestër në një sulm të rëndë ajror sot, ka jetuar nën tokë prej vitesh për të shmangur një goditje izraelite.
Sipas kanaleve televizive izraelite, bombardimi i sotëm kishte për qëllim vetë Nasrallah. Një burim i afërt me grupin shiit pro-iranian tha se lideri i tij është mirë.
Një armik i betuar i Izraelit, Nasrallah është parë rrallë në publik që nga lufta e vitit 2006 Vendndodhja e tij është një sekret i ruajtur nga afër. Megjithatë, ai pret vizitorë, si drejtuesit e organizatave palestineze që punojnë me Hezbollahun, dhe publikon foto me ta.
Gazetarët dhe të tjerët që e takojnë thonë se ata udhëtojnë diku nga anëtarë të Hezbollahut, me makina që kanë perde të trasha dhe siguri të madhe.
Nasrallah mban rregullisht fjalime që transmetohen drejtpërdrejt në televizion dhe ndiqen në të gjithë vendin. Ai konsiderohet si njeriu më i fuqishëm në Liban, pasi vendos për paqen apo luftën, si kreu i një organizate të armatosur rëndë.
Nasrallah, 64 vjeç, mori drejtimin e Hezbollahut në vitin 1992, duke pasuar Abbas Mousavi, i cili u vra nga Izraeli. Në vitet në vijim, ai e ktheu organizatën, e cila financohet dhe pajiset nga Irani, në një forcë të vërtetë politike, të përfaqësuar në parlament dhe në qeveri.
Në të njëjtën kohë, arsenali i saj gjithashtu evoluoi. Sipas tij, organizata ka 100 mijë luftëtarë dhe posedon armë të fuqishme, si raketa precize.
Hezbollahu është e vetmja organizatë që nuk i dorëzoi armët me përfundimin e luftës civile në Liban (1975-90), në emër të "rezistencës kundër Izraelit". Ushtria izraelite u tërhoq gradualisht nga ky vend derisa në maj të vitit 2000 evakuoi edhe zonat jugore, pas 22 vitesh pushtim.
Me përleshjet mes njerëzve të tij dhe ushtrisë izraelite, Hassan Nasrallah konsolidoi pushtetin e tij dhe fitoi respekt në vitin 1997, kur djali i tij i madh, Hadi, u vra në betejë.
Lufta e vitit 2006 me Izraelin, e cila zgjati 33 ditë, e lejoi atë të demonstronte forcën e lëvizjes, pasi luftëtarët e tij i rezistuan ushtrisë izraelite. Atë verë, 1200 libanezë, kryesisht civilë, u vranë, si dhe 160 izraelitë, kryesisht ushtarë. Nasrallah kishte shpallur fundin e luftës, duke folur për një "fitore hyjnore".
Në Liban, ai e gjeti shpinën pas murit disa herë, kur partia e tij u fajësua për vrasjen e ish-kryeministrit Rafik Hariri në vitin 2005 dhe më pas kur luftëtarët e tij të armatosur morën kontrollin e përkohshëm të kryeqytetit në maj 2008. Megjithatë, ai e rriti ndikimin e tij jo vetëm në Liban, por edhe në rajon më të gjerë.
Në vitin 2013, ajo njoftoi se Hezbollahu kishte ndërhyrë ushtarakisht në Sirinë fqinje për të mbështetur regjimin e Bashar al-Assad, pas luftës civile që shpërtheu në vitin 2011. Duke qenë se gëzon besimin e plotë të udhëheqjes iraniane, ai trajnon dhe mbështet lëvizjet afër në Teheran në rajon.
Hezbollahu është sot "xhevahiri në kurorën" e aleatëve të Iranit në rajon, të cilët formojnë të ashtuquajturin "bosht të rezistencës" që përfshin disa organizata të armatosura në Irak, rebelët Houthi të Jemenit dhe Hamasin palestinez. Që nga fillimi i luftës në Gaza midis Hamasit dhe Izraelit, Hassan Nasrallah ka hapur një front në Liban për të mbështetur aleatët e tij palestinezë, por në të njëjtën kohë është përpjekur të shmangë një luftë të plotë me Izraelin.
Hassan Nasrallah lindi më 31 gusht 1960 në një familje të varfër me nëntë fëmijë. Familja e tij vjen nga fshati Bazouriye, në Libanin jugor. Si adoleshent, ai studioi teologji në qytetin e shenjtë shiit, Najaf, Irak, por u detyrua të largohej pas valës së persekutimit kundër komunitetit shiit të lëshuar nga presidenti i atëhershëm i Irakut Saddam Hussein. Pas kthimit në Liban, ai iu bashkua lëvizjes shiite Amal, por u largua kur Izraeli pushtoi Libanin në verën e vitit 1982, për t'iu bashkuar Hezbollahut të sapoformuar.
Ai është i martuar me pesë fëmijë dhe flet rrjedhshëm gjuhën Farsi.
Ai mban gjithmonë çallmën e zezë të Sejedëve, pasardhësve të Profetit Muhamed, prej të cilëve thotë se e ka prejardhjen. Në një intervistë të rrallë ai kishte deklaruar se në rini ka luajtur futboll dhe ende e admiron Maradonën.