Forca emocionale nuk është dhunti natyrore, por një aftësi që ndërtohet me kohën. Njerëzit emocionalisht të qëndrueshëm nuk janë më të ftohtë apo më të pamposhtur – janë thjesht më të vetëdijshëm. Ata nuk i shmangen ndjenjave të vështira, por mësojnë si t’i menaxhojnë ato.
Ja cilat janë pesë zakone që i ndajnë nga të tjerët:
1. Reflektimi mbi mendimet
Ata nuk identifikohen plotësisht me çdo mendim që u kalon në mendje. Mësojnë ta vëzhgojnë dialogun e brendshëm me një distancë kritike. Në vend që të thonë “Unë jam i padobishëm”, thonë “Po mendoj se jam i padobishëm – pse?”. Ky proces quhet meta-kognicion dhe është një nga armët më të fuqishme kundër rënieve emocionale.
2. Aftësia për të zhvendosur vëmendjen
Vëmendja është burim i kufizuar. Kur përqendrohet vetëm te frika apo zemërimi, trupi dhe mendja ndjekin pas. Njerëzit emocionalisht të fortë e stërvitin veten që të kthehen, me vetëdije, drejt asaj që ka rëndësi në moment – një detyrë konkrete, një frymëmarrje e thellë, një kontakt njerëzor.
3. Vetëdhembshuria si disiplinë
Ata nuk e ushqejnë kritikën e brendshme me fjalë ndëshkuese. Gabimet i lexojnë si pjesë të procesit, jo si prova për dështimin personal. Vetëdhembshuria nuk është naivitet – është njohje e kufijve dhe trajtim i vetes siç do të trajtonim dikë që duam.
4. Toleranca ndaj emocioneve të vështira
Ndjenjat e pakëndshme nuk janë rrezik. Janë sinjale. Njerëzit emocionalisht të fortë nuk përpiqen t’i fshijnë ose t’i mbytin. Ata i përballojnë pa panik, duke kuptuar se çdo emocion, sado i fortë, është kalimtar nëse i japim hapësirë dhe kohë.
5. Vendosmëri në komunikim
Forca emocionale matet edhe me mënyrën si flasim. Ata që janë të qartë për nevojat e tyre, që dinë të thonë “jo” pa ndjenjë faji, që kërkojnë pa e nënçmuar tjetrin – janë zakonisht më të qetë brenda vetes. Sepse nuk e tradhtojnë veten për të ruajtur fasadën e paqes.
