Pas shkëlqimit dhe glamurit, ferri. Hubert Guérin, bashkëpunëtori i fundit i Geneviève de Fontenay (një prej figurave më ikonike dhe më të njohura në historinë e konkursit të bukurisë Miss France. Ajo është konsideruar nga shumë njerëz si "fytyra" dhe shpirti i Miss France për dekada me radhë. U bë presidente e Komitetit Miss France në vitet 1980 dhe e drejtoi konkursin për shumë dekada.), me të cilin punoi për 11 vjet, do ta botojë librin e tij më 8 shtator. Dhe ky publikim premton të jetë shpërthyes për shkak të zbulimeve të rënda të bëra nga autori. Gjithmonë i apasionuar pas konkursit, ai vendosi të niste shkrimin e një libri për të rishikuar historinë e Miss France. Por Hubert Guérin zbuloi shpejt anën e errët të fshehur të eventit.
Për këtë libër, autori intervistoi 60 ish-konkurrente të Miss France. Përmes dëshmive të tyre, ai mësoi se deri në çfarë mase konkursi i kishte shkatërruar disa prej tyre. Ngacmim, lodhje, depresion, izolim: historitë ndonjëherë janë shumë të ashpra. "Zbulova një anë të fshehur që nuk guxoja ta imagjinoja. Është një makinë për të shtypur kandidatët, ata shkatërrohen nga konkurrenca dhe dërgohen përsëri në shoqëri pa mbrojtje", shpjegon autori, i cituar nga Le Progrès. "Arrita në Miss France gjallë, dola e vdekur", i rrëfeu atij edhe një ish-mbretëreshë bukurie "Një ditë pas kurorëzimit tim, u detyrova të bëja seks oral."
Sulme seksuale
Por zbulimet nuk ndalen me kaq. Disa kandidate zbulojnë se kanë qenë viktima të sulmit seksual "gjatë konkursit, nën drejtimin e organizatës Miss France". "Këto janë histori që përsëriten, gjithmonë të njëjtat modele", shkruan Hubert Guérin, i cili specifikon se viktimat preferuan të mbeteshin anonime. "Unë, Miss France, isha viktimë e përdhunimit gjatë vitit tim", "E zgjedhur Miss France, u përdhunova disa orë më vonë: në dhomën time, më shtynë pas shtratit, më shanë dhe më grisën fustanin", "Një ditë pas kurorëzimit tim, u detyrova të kryeja seks oral", thuhet në libër.
“Ai kalonte nëpër të gjitha dhomat, qëndronte midis kandidatëve për të bërë një foto dhe vinte nga një dorë në secilën vithe”, thotë një tjetër ish-Miss Franca. Disa viktima raportojnë gjithashtu se u është prekur gjoksi gjatë seancave fotografike. Sipas autorit, disa sulme ndodhën gjatë udhëtimeve përgatitore jashtë vendit dhe deri në mbrëmjen e zgjedhjeve, kryesisht midis viteve 1990 dhe 2002. Shumë kandidatë lokalë dhe rajonalë ishin gjithashtu viktima të abuzimit, thotë ai.
“Ishte e paimagjinueshme të ngrihej një ankesë”
Sipas ish-bashkëpunëtorit të Geneviève de Fontenay, ajo nuk ishte në dijeni të abuzimit. "Ajo gjithmonë bënte gjithçka për të mbrojtur vajzat", pohon ai. Sylvie Tellier, nga ana e saj, gjithashtu pretendon se "nuk ka qenë kurrë në dijeni të fakteve të raportuara". Autori shpjegon se një "omerta" e vërtetë ka zënë rrënjë në konkursin e Miss France. Sipas tij, kandidatet nuk guxuan të flisnin hapur për abuzimin nga frika se mos eliminoheshin, nuk shiheshin me sy të mirë ose nuk do të besoheshin.
Për viktimat, paraqitja e një ankese dukej e pamundur, veçanërisht në një kohë kur zërat e grave nuk ishin çliruar ende nga lëvizja #MeToo. “Gjatë vitit të mbretërimit, ishte e pakonceptueshme. Pastaj ishte periudha pas Miss France, kur këto gra po përpiqeshin të ndërtonin një jetë të qëndrueshme profesionale. Dhe paraqitja e një ankese nënkuptonte gjithashtu zhytje në historinë e tyre të dhimbshme”, shpjegon autori. “Kjo vuajtje është e padëgjueshme për publikun e gjerë, sepse ne shesim një ëndërr aq shumë sa nuk mund të themi se vuajtëm gjatë atij viti.”
Qëllimi është të provokohet një #MeToo për Miss France.
“Një #MeToo për Miss France”
Hubert Guérin shpreson të bëjë një ndryshim me botimin e librit të tij. “Qëllimi është të nxisë një #MeToo për Miss France. Të thuash: nuk je vetëm, fol hapur, zbulo, trego çfarë ka ndodhur”, siguron ai. “Ka udhëtime të ndërlikuara grash, histori qëndrese.” Autori u përpoq të kontaktonte Frédéric Gilbert, kreun aktual të konkursit Miss France, por kërkesat e tij mbetën pa përgjigje. “Delegatët rajonalë dhe disa konkurrente të Miss France madje u urdhëruan të mos flisnin me mua”, denoncon ai, përpara se të përfundonte: “Sjellja e këtyre lloj faktesh në vëmendjen e publikut ndihmon shoqërinë të ecë përpara.” / Versus /
