MAGAZINË /

'Kam kënduar për Putinin', rrëfehet Al Bano Carrisi: Po të kisha investuar në Milano do isha një Musk

Këngëtari gjatë intervistës ka treguar shumë detaje pikante nga jeta e tij që nga censurimi i këngëve të tij deri tek krushqia me Madonën. 

Shkruar nga Versus

'Kam kënduar për Putinin',  rrëfehet Al Bano Carrisi:

Këngëtari i mirënjohur italian Albano Carrisi i cili ka dhe një lidhje shumë të ngushtë dhe me Shqipërinë madje tetë vite më parë ka marrë dhe pashaportën shqiptare ka dhënë një intervistë mjaft të veçantë për Corriere della Sera.

Këngëtari gjatë intervistës ka treguar shumë detaje pikante nga jeta e tij që nga censurimi i këngëve të tij deri tek krushqia me Madonën. 

Al Bano nga po i përgjigjesh telefonatës?

Nga Zagrebi, në shtëpinë e vajzës sime Cristel që jeton këtu me familjen e saj. Kam katër nipër, tre prej tyre qëndrojnë këtu. Por a e dini se këta fëmijë flasin katër gjuhë?"

Cilët?

Italisht, anglisht, kroatisht dhe spanjisht. I  vizitoj një herë në muaj qëndroj me ta

Në vendet e Evropës Lindore ju jeni një personazh i famshëm?

Polonia, shtetet baltike, Bullgaria. Dhe kur komunizmi i Çauçeskut ra në Rumani, në rrugët e Bukureshtit dëgjohej kënga ime "Liberta.’

Nuk është kënga juaj më e famshme

Sigurish kjo këngë është shumë e njohur sepse në shumë vende të Amerikës Latine nuk e lejojnë.

E censurojnë?

Nuk e lejojnë sepse i bezdis si këngë

Ankesa të tjera?

Në Spanjë nuk lejuan këngën time 'Storia d’oggi'

Ndoshta ngaqë teksti thuhej "ushtari bën luftë/ dhe ai nuk e di arsyen"?

“Shumë nga këngët e mia kanë marrë ngjyrë politike”.

Dielli brenda” është autobiografia e juaj, tashmë në librari nga Mondadori. Një kujtim nga fëmijëria juaj?

Kur pashë babanë tim për herë të parë. Unë isha dy vjeç dhe ai po kthehej nga lufta. M'u desh pak kohë që të mësohesha ta quaja 'baba'.

Nëse them "Puglia" çfarë më vjen në mendje?

Shtëpia. Sikur ta dinit sa herë më kërkuan të shkoja jashtë vendit. Shtetet e Bashkuara, Paris, Monte Carlo. Por unë investova shumë në tokën time dhe a e dini cili është keqardhja ime e vetme?"

Cila?

Gjatë viteve, kam ftuar qindra gazetarë nga e gjithë bota të vijnë në Cellino San Marco. Kinezët, Rusët, Koreanët. I bëra të zbulonin Pulian dhe në këmbim u kërkova vetëm të linin firmën në bodrum. Një ditë im vëlla, pa më thënë asgjë, e pastroi ambientin dhe poof! gjithçka u zhduk, nënshkrimet u fshinë

Ndonjë keqardhje tjetër?

Jo. Sigurisht, nëse do të kisha investuar në Milano gjithçka që kam investuar në Pulia sot, do të isha pak a shumë si Elon Musk, duke pasur parasysh çmimet e shtëpive.

A ju pëlqen Musk?

Ai është një gjeni, por unë nuk mund t'i duroj ata që shpenzojnë miliarda për të shkuar në Mars, kur këtu, në Tokë, do të kishte kaq shumë për të bërë. Ne mund të ushqenim të varfërit, mund të parandalonim mijëra njerëz të kalonin detet.

Milani në kujtimet tuaja?

Ishte viti 1961, flitej për një bum ekonomik, por unë isha akoma i varfër. Isha gati të bëja gjithçka dhe kështu ndodhi.

Takimi i parë?
Mos qesh. Fillova të kërkoja një manastir, mendova se do të më mirëpritnin pa rezerva. Modugno, në Romë, e kishte bërë këtë. Por ndodhi ndryshe: një frat erdhi të më hapte derën. Më tha me dashamirësi se nuk lejonte mysafirë. Po pse, thashë, në Cellino nëse vjen dikush nga fshati të paktën do të ushqehet!

Si ishin vitet e para në Milano?
Kam punuar si piktor shtëpie, por nuk më kanë paguar. Për një muaj kam jetuar në një kantier ndërtimi në Giambellino, duke përdorur thasë bosh çimentoje për të mbyllur dritaret dhe një dërrasë druri si derë. Kur gjeta një punë si kamarier, nuk i tregova kurrë nënës time se çfarë pune bëja: në sytë e saj, shërbimi në tryezë ishte diçka për gratë".

Nëse them "Celentano", çfarë më vjen në mendje kështu, pa e menduar?

Se do të doja ta shihja përsëri.

Nëse them "Papa Françesku", çfarë më vjen në mendje?

Një Papë i jashtëzakonshëm, e njoh mirë. Kur u shtrova urgjentisht në spitalin e Romës për një problem me zemrën, kisha vetëm një gjë në mendje: ditë më vonë do të më duhej të këndoja para Papës. Mjekët ishin kundër, por unë thashë: "Nëse duhej të vdes, më mirë do të ishte të vdisja para Papës ”.

Ju e keni takuar Nënë Terezën.

Jo vetëm kaq. Ai pagëzoi vajzën time Cristel.

Ju e keni takuar Putinin.

Kam kënduar shumë herë para tij. Mund të them se ai është më perëndimori nga të gjithë rusët, mendoj se është këshilluar keq

Tani marka juaj 'Puglia' është një brand si e Helen Mirren, Madonna...

Ah, a e dini se unë rrezikova të bëhesha krushk me Madonën?

Si?
Një herë isha në një festë ku ajo dhe familja e saj ishin gjithashtu atje. Një nga djemtë e birësuar të Madonës u interesua për vajzën time Jasmine. Por më pas djali u nis për në Shtetet e Bashkuara dhe vajza ime qëndroi këtu.

Shumë luftëra.

Shumë dhimbje në të gjithë botën. Por kur bëhet fjalë për gjetjen e parave për armë, të gjithë janë gati”.

A jeni vërtet po aq posesiv sa tregojnë?

Por jo, unë jam një njeri me vlera tradicionale. Nuk është e vërtetë që isha unë që insistova me Romina Power për të na transferuar në Cellino, ishte ajo që donte

Hera e fundit që e keni parë Rominën ?

Njëzet ditë më parë,  kënduam së bashku

Një dhimbje e madhe: Ylenia Carrisi, vajza juaj që u nda nga jeta në New Orleans në vitin 1993.

Për herë të fundit me të fola në telefon më 1 janar 1994. Në Neë Orleans ishte ende 31 dhjetor. Pastaj asgjë më shumë. Unë kam folur shumë herë për këtë histori, por këtu dua të falënderoj mijëra e mijëra mesazhe dashurie dhe mbështetjeje që kam marrë në këto tridhjetë vjet. Mbaj mend një mbi të gjitha: kur, me familjen time, shkuam në Luiziana për të kuptuar se çfarë kishte ndodhur, Sophia Loren më telefonoi, më tha: “Nëse ke nevojë për mua, do të bëj gjithçka për të të ndihmuar”.

"Felicita", suksesi juaj më i madh.

Dhe edhe për Maestro Minellonon, shkruani sepse nuk e kujtojnë kurrë. Miliona njerëz në mbarë botën e këndojnë atë. Epo, nëse takoja Fedez-in tani, do të doja ta pyesja pse shkoi në Sanremo për ta kënduar me një fytyrë  të trishtuar./Versus.al

 

Tags:

al bano

Poll